Arda Güler'i bu sütunlarda çok okudunuz. Yeteneği, efendiliği,
saflığı, masumiyeti ve katıksız takım sevgisiyle benim gibi pek çok
futbolseverin "evladı" oldu. Sadece Fenerbahçelilerin mi? Son
yıllarda oyundan çıkarken Galatasaraylılar, Beşiktaşlılar,
Trabzonsporlular tarafından alkışlanan başka Fenerbahçeli futbolcu
hatırlıyor musunuz?
Ona adeta kefil olmuştum. "A takım için biraz daha pişmesi lazım"
diyenlere "Hayır, direkt oynar" demiştim. "Şımarır" diyenlere karşı
çıkıp "Onun olgunluğu, liderlik vasıfları, jübileye hazırlanan pek
çok futbolcuda yok" diye yazmıştım. Onu neredeyse yedek kulübesine
gömen, silah zoruyla yarı devre oynatan Jesus'a "Evladımızı bize
icra yoluyla mı göstereceksin?" diye isyan etmiştim. Şimdi evladıma
direkt seslenmek istiyorum:
Yolun açık olsun Arda oğlum. Gönlün hangi dünya devini çektiyse,
nerede istikbal gördüysen oraya gitmek, ananın ak sütü gibi
helalindir.
Neden mi?
Çünkü burada oynananın sadece adı futbol. Bizde oynanan oyunun
kalitesi, senin kalitenin çok altında. Çünkü burada VAR oyunları
var. Terine, emeğine yazık.
Çünkü burada yıldızları korumak, onları kasti tekmelerden sakınmak,
buna yeltenenleri ağır şekilde...