Depremden pek çok hikaye çıktı, çıkmaya da devam ediyor. Kimi
şehir efsanesi olarak dilden dile dolaşıyor, kimi de onlarca
tanığın önünde gerçekleşmesine rağmen insan inanmakta zorluk
çekiyor.
Bunlardan birine de sosyal medyada rastladım. Olayın pek çok tanığı
olmasa buraya taşımayacaktım. Ama duyun, öğrenin istedim.
Genç adam, gönüllü olarak kurtarma çalışmalarına katılmıştı.
Kahramanmaraş Belediyesi'nin karşısında bulunan bina enkazında
çalışıyordu. Birden yanlarında feryat figan bir anne belirdi. Kazı
yapan kepçeleri durdurmaya çalışıyordu. Dedi ki, "Şu duvarın
arkasında iki evladım var. Başka yeri kırmayın, oraya ulaşın."
Kadın adeta çocuklarının kesin koordinatını vermişti. Oysa o bölüm
daha önce kurtarma ekipleri tarafından dinlenmiş, ısı algılayan
kameralarla kontrol edilmiş, herhangi bir hayat belirtisine
rastlanmamıştı. Ama anne ısrarlıydı. "Çocuklarım orada... Ne olur
onları kurtarın" diye haykırıyordu. Ekipler o bölgeye
yoğunlaştı....