Benim çocukluğumda herkes Tommiks, Teksas, Zagor, Kızılmaske,
Süpermen ya da Malkoçoğlu olmak isterdi. Benim idolüm ise Neil
Armstrong'tu. 6 yaşında, onun Ay'a ilk ayak basışını siyah-beyaz
ekranda izlerken, idolümü çoktan belirlemiştim. Büyüyünce ya Neil
Armstrong olacaktım ya da ta Ay'daki görüntüleri evlerimize taşıyan
bu "televizyon" adındaki sihirbazın çırağı. Birincisi mümkün
olmayınca, ikincisini gerçekleştirdim.
Belki de astronot olamamamın nedeni, önümde "yerli ve milli" bir
örnek olmamasıydı. Ama şimdiki çocukların ve gençlerin önünde her
yönüyle örnek alabilecekleri bir kahraman var: Selçuk
Bayraktar...
Genç yaşına rağmen bunca hayali nasıl olup da o kısacık yaşamına
sığdırdığına inanmakta güçlük çekiyorum. Şimdilerde onun deha ve
azminin ürünü İHA'lar, SİHA'lar, Bayraktar'lar, Kızıl Elma'lar
dünyaya parmak ısırtıyor. Pek çoğu gerçek çatışmalarda rüştünü
ispat edip, dünyayı peşine takmayı başardı. Bu arada merhum babası
Özdemir Bayraktar ve her...