Henüz 18 yaşındayım.
Yeni Asır…
İşe başladığım gün.
*
Gece çalışıyorum.
Sabaha karşı iki filan…
Kapıdan aradılar.
– Baba geldi.
Koştum telaşla, indim.
– Hayırdır?
Hafif çakırkeyif.
Elinde bir kalem.
Bildiğin kurşunkalem.
Almam için bana doğru uzattı…
“Bak” dedi.
“Yazacaksan, adam gibi yaz… Yok eğer bunu taşıyamayacaksan, bu
mesleği yapmak zorunda değilsin, yol yakınken bırak.”