Maiyetindekilere “çocuk” diye hitap ederdi.
Aşçı, garson, kahya, şoför gibi terimler kullanmazdı.
Hepsine “çocuk” derdi.
Hem samimiyet, hem çalışana saygı ifadesiydi.
★
Sabiha, Afet, Ülkü, Abdürrahim, Rukiye, Nebile, Mustafa, Zehra… Sekiz manevi çocuğu oldu.