24 Haziran seçimlerine doğru giderken masadaki en tartışmalı senaryolardan biri seçilecek Cumhurbaşkanı’nın partisinin ya da ittifakının Meclis’te çoğunluğu kazanamadığı senaryo. 16 Nisan 20172de kabul edilen referandum seçmenlere böyle bir hak veriyor. Muhtemelen iktidar olma çıtasını yüzde 40’lardan yüzde 50’lere taşımak, seçimi zorunlu değilken iki turlu yapmak gibi, seçmenlere verilen bu iki seçim yapma hakkı da Ankara’da içinde pişmanlık geçen cümlelere konu oluyordur. Cumhurbaşkanı Erdoğan da son konuşmalarında buna karşı mesajlar veriyor, cumhurbaşkanlığı seçiminde farklı milletvekili seçiminde farklı oy verilmesi halinde istikrarsızlık ve krizler yaşanabileceğini söylüyor. Aslında önümüzde sadece kağıt üstünde planlanmış, nasıl çalışacağı, nerelerinin aksayacağı belirsiz bir Cumhurbaşkanlığı sistemi var. Hızlı bir şekilde, kapalı kapılar ardında tartışılarak ve ülkenin anayasal hukuk birikiminden faydalanmadan hazırlandığı için sistemin arıza ve defoları pratikte ortaya çıkacak. Bu arıza ve defolar sadece Meclis’in etkisiz hale gelmesi, yürütmenin güçlendirilmesinden kaynaklanan demokrasi sorunları da olmayabilir. Tam tersine uygulamada bazı maddeler yazılış amacının tam tersine de çalışabilir. Bunlardan en dikkat çekici olanı bütçe maddesi. Bütçe hazırlamak bir parlamentonun alamet-i farikası ve en büyük gücü.