İnsanın görevi, elinden geleni yaptıktan sonra dua etmektir…
“Duanız olmasaydı ne ehemmiyetiniz olurdu” (Furkan, 25/77) buyruğunu unutmayalım.
Hayat duadan ibarettir. Yaptığımız tüm işler, gösterdiğimiz tüm çabalar, dua (istek) anlamındadır: Bu anlamda dua, bir irade beyanıdır!
Tarihin içinde cereyan eden irade beyanlarıyla “ikram”ları okurken, insan hayretten hayrete düşüyor ve fiili dua ile kavli dua bütünleşmesinin mucizevî sonuçlarına alabildiğine şaşırıyor. Hayat mucizeler tarlasıdır!
Şimdi var mısınız, tarih içindeki birkaç “oluş”a göz attıktan sonra, tüm hayatı bu perspektiften tekrar değerlendirmeye?..