Mesele “Türk’üm… Varlığım Türk varlığına armağan olsun!” demek ya da dememek meselesi değil…
Bu kadar basit olsaydı, iş çok daha kolay olurdu: Zira bu millet, Türk’ü, Kürd’ü, Laz’ı, Çerkez’i, Abaza’sı, Roman’ı, Arnavut’u, Arab’ı; hattâ Rum’u, Ermeni’siyle, gereken her yerde, gerektiği gibi mücadele etmiş, varlığını vatan-millet uğruna “armağan” etmekten asla geri durmamıştır.
Bunun örneklerinden biri Çanakkale ise son örneği 15 Temmuz’dur! Hâlâ da çocuklarımız şehit olmakta, bir bakıma kendilerini millet varlığına “armağan” etmektedirler...
Asıl konu, CHP iktidardan düşene kadar (1950) uygulanan “kafatasçılığa” dönüp dönmeme konusudur! Soru da şudur: Yeni nesilleri “ırkçı” mı yapacağız, “özgürlükçü” mü?
Olayın daha iyi kavranması açısından, tek parti döneminin ideologlarından bazı örnekler sunacağım…