Allah'ın yaratışında her halükarda bir mükemmellik vardır.
Karamsar, meşum, kötümser gözler bu güzelliği, bu mükemmelliği
görmez. İstedikleri gibi gitmeyen, arzuladıkları gibi gitmeyen
şeylere dikkat kesilip aslında kendi bakışlarındaki kusuru yaratışa
atfeder, ondan şekvalanırlar. Son tahlilde her şey mükemmel bir
senaryoya ve kadere doğru götürürken herkesin gözü erken veya geç,
şu veya bu aşamada ilahi kaderin uyumuna açılır ve o hakikatin
ışığından gözleri kamaşır.
Bunu bazıları erkenden görüp bilgece bir vakarla yaşarlar
hayatlarını, kimileri bir çok ders alıp iyice piştikten sonra
ömürlerinin sonlarına doğru idrak ederler. Belki başka bazıları da
son nefeslerinde de olsa bunu görürler.
Öyle dediğime de bakmayın. İnsanların son nefeslerinde ne
gördüklerini kimsenin bilecek hali yok. Kimsenin bu konuda kimseden
bir üstünlüğü veya kimseye nazaran bir imtiyazı yok. Ama inanıyoruz
ki, son nefeste insanın gördüğü şey hayatın bütünlüğüne ve
kendisinin o hayatın içindeki yerine dair aydınlatıcı bir
hakikattir.