Bir süre önce katıldığım bir sohbet meclisinde “Irkçılık bir hastalıktır” diyerek başladığım konuşmamın hemen başında katılımcılardan birisi hemen itiraz ederek sözümü kesti. İtiraz gerekçesine ise aslında tamamen katılıyordum: Hastalık diyerek onu masumlaştırma ihtimali var ırkçılığı. Oysa ırkçılık herşeyden önce bazı insanların bile isteye tercih ettikleri bir kötülüktür. Evet, salt kötülük, ama aynı zamanda bir suçtur. İnsanlığa karşı bir suç, bugünün dünyasında genel geçer kanunlara ve normlara göre de bir fikir veya görüş olarak kalmıyorsa yani başkalarına karşı bir ayırımcılık gerekçesine dönüşüyorsa bir suç. Irkçılık kötüdür ve suçtur ve ırkçılar da kötü ve suçludur, net.
Ancak genel geçer normlarla kötülük olarak kabul edilen ırkçılık yaftasını veya suçlamasını doğal olarak ırkçılar üstlerine hiç alınmamanın yollarını da pişkince bulmaktan geri durmuyorlar. Irkçılığın tanımını muğlaklaştırmak ve kendi yaptıklarının ırkçılıkla alakalı olmadığı konusunda...