Adamın biri babasından kalma elbiselik kumaştan kendisine bir takım elbise yaptırmaya karar vermiş.
Bir mahalle terzisine gitmiş.
Üstün körü provalar bittikten sonra elbisesini almaya geldiğinde hevesle elbiseyi sırtına geçirmiş, geçmiş aynanın karşısına ki bir de ne görsün?
Elbisenin bir omuzu diğerine göre aşağıda.
Şaşkınlıkla bakarken, “Nasıl buldunuz elbiseyi?” diye sormuş terzi.
“Güzel olmasına güzel de, şu omuz.“ demiş aynaya doğru yan dönerek adam.