Geliş gayemizi unutunca dünyevî her şey önceliğimiz oldu. Bir ev almak, araba almak, makam mevki sahibi olmak vs. kadar 2 rekât namaz kılmak, zikretmek, murâkabeye dalmak bizleri heyecanlandırmıyor.
Kalbî ve fikrî zafiyetten doğan eksikliklerimiz bizi inancımızdan uzaklaştırıyor. Benzememiz gerekenlere benzemeye ve en kötüsü de, benzememiz gerekenlerden nefret etmeye başlıyoruz. Kimbilir belki de onların aynasında kendi rezilliğimiz görmekten, vicdanımızı avutmak adına kendimize söylediğimiz yalanları bizlere hatırlattıklarından mütevellid kızgınlığımız, nefretimiz…
Bu dünyaya gelmemizin tek sebebi var: Allah’a kul ve Resûlü’ne (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) ümmet olmak... Bunun ötesi yok; bu kadar basit!.. Ne yapıp yapmayacağımızı da Allah kitabında bildirmiş, Resûlü aracılığıyla da göstermiş. Aslında ne kolay bir imtihandayız. İ