İbâdet etmek bakımından
dünyânın bir saati, kıyâmetin bin senesinden daha
iyidir.
İbn-i Mu’temed İsferâînî
hazretleri Kelâm ve tasavvuf âlimlerindendir. 474 (m. 1081)’de
doğdu. 538 (m. 1143) senesinde İran’da Bistam’da vefât
etti. Bâyezîd-i Bistâmî hazretlerinin kabri yanına defnedildi.
Sohbetlerinde buyurdu ki:
Yahyâ bin Muaz buyurdu ki: “Bu
insanlar ne tuhaftır! Aralarında bir mümin, zengin olmuşsa onu
övüyorlar, fakîr düşmüşse onu hakîr görüyorlar.”
Fudayl bin Iyâd’ın yanında bir
adamdan sitayişle bahsettiler. Dediler ki: “O zât, ağzına helva
almaz!” Fudayl onlara dedi ki: “Helva yemeyi bırakmak bir mürüvvet
mi sanki? Siz onun akrabasını gözetip gözetmediğine, öfkesini yenip
yenmediğine, komşularına, dul kalmış kadınlara ve yetimlere karşı
nasıl davrandığına bakınız. Din kardeşlerine ve arkadaşlarına karşı
huy ve edebi nedir? İşte hükmünü verirken asıl bunlara dikkat
edin!”
Fudayl bin Iyâd buyurdu ki:
“Allah’ın öyle kulları vardır ki, Allahın azametinden kalpleri
parça parça olur, sonra biter; yine paralanıp tekrar biter. Ve bu
hâl yaşadıkları müddetçe devam eder. Kulun, azameti ilâhiye
karşısındaki korku ve saygısı, ilâhi marifetten nasîbi miktarında
olur!”