"Tevekkül; Allahü teâlânın katında olana itimat edip insanların
elinde olandan ümit kesmektir."
Ebû Tâhir Silefî hazretleri hadîs ve Şafiî mezhebi fıkıh âlimidir.
470 (m. 1077)’de İran’da İsfehan’da doğdu. 576 (m. 1180)’da
Mısır’da İskenderiyye’de vefât etti. “Kitâb-ül-Erbeîn” adlı
eserinde, hocası Ebû Nasr Muhammed bin Ali bin Ubeydullah’tan şöyle
nakletmektedir:
İbn-i Ömer’in (radıyallahü anhüma) rivâyet ettiği hadîs-i şerîfte
buyuruldu ki: “Kulda beş haslet bulunmadıkça imânı kâmil olmaz.
Bunlar: Allahü teâlâya tevekkül, Allahü teâlâya tefviz, Allahü
teâlânın emrine teslim, Allahü teâlânın takdîrine rızâ, Allahü
teâlânın verdiği belâya sabırdır. Böyle kimse, Allahü teâlâ için
sever, Allahü teâlâ için buğz eder, Allahü teâlâ için verir, Allahü
teâlâ için mâni olur ve îmânı kâmil olur.” Âlimlerimiz, bu hususta
şöyle buyurdu: Tevekkül; Allahü teâlânın katında olana itimat edip
(güvenip) insanların elinde olandan ümit kesmektir. Allahü teâlâ,
tevekkül sahiplerini övmekte ve onları tevekküle teşvik etmektedir.
Nitekim âyet-i kerîmelerde meâlen buyuruldu ki:
“Kim ki, Allahü teâlâya tevekkül ederse, Allahü teâlâ ona kâfidir.”
(Talâk-3)
“Eğer müminlerden (Allahü teâlânın vaadine îmân edenlerden) iseniz,
yalnız O’na tevekkül edin.” (Mâide-23)
“Bir kerre de azmettin mi, artık Allahü teâlâya mütevekkil ol.
Allahü teâlâ, tevekkül edenleri sever.” (Âl-i İmrân-159)
Resûlullah (sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem) buyurdu ki: “Allahü
teâlâya tam tevekkül etseydiniz, kuşların rızkını verdiği gibi,
size de gönderirdi. Kuşlar, sabah mideleri boş, aç gider. Akşam
mideleri dolmuş, doymuş olarak döner.”