"Hastayı tedavi etmek sünnettir. Tedavinin, ilaç ile, sadaka
vermekle ve duâ ile yapılacağı bildirildi."
Abdurrahmân bin Muhammed hazretleri fıkıh, lügat, tefsîr ve nahiv
âlimidir. 555 (m. 1160)’da Mısır’da doğdu. 643 (m. 1246)’da
Kâhire’de vefât etti. Bir dersinde buyurdu ki:
Hastayı tedavi etmek sünnettir. Tedavinin, ilaç ile, sadaka
vermekle ve duâ ile yapılacağı bildirildi. Tecrübe edilip,
tesîrlerinin kati olduğu anlaşılan ilaçları kullanmak farzdır.
Müslüman hasta, Müslüman tabip bulamadığı zaman, kâfir tabîbe gidip
tedavi olması câizdir. Kâfir tabîbin sözü ile, ibâdetini terk ve
tehîr etmesi [ve haram olan ilaç kullanması] câiz değildir. Şifânın
Allahü teâlâdan geldiğine inanan hastanın ilaç kullanması câizdir.
İlaçtan şifâ beklemek câiz değildir. Allahü teâlânın şifâyı
yaratması için, ilâcı sebep yaptığına inanmak lâzımdır...
Domuz habîs olduğu için ve insan muhterem olduğu için, ikisinin
organlarını ilaç olarak kullanmak câiz değildir. Diğer hayvanların
câizdir. Übey bin Ka'b (radıyallahu anh) diyor ki: Peygamber
Efendimizin (sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem) yanında
oturuyordum.