Mümin olarak Resûlullah
ile buluşan ve mümin olarak öldüğü bilinen cin ve insana sahâbî
denir.
Radıyyüddîn Serahsî hazretleri
Hanefî fıkıh âlimidir. Türkistan şehirlerinden Merv’de doğdu.
Buhara’da Sadrüşşehîd Hüsâmeddin Ömer’den ilim tahsil etti. Sonra
Halep’te Halâviyye Medresesi ve Şam’da Berrâniyye Medresesi’nde
müderrislik yaptı. 571 (m. 1176)’da Şam’da vefat etti. “el-Muhît”
kitabı meşhurdur. Bu eserinde şöyle buyuruyor:
Peygamberimizi diri iken ve
Peygamber iken bir ân gören, eğer gözleri görmüyorsa, bir ân
konuşan, büyük veya küçük, bir mümine (Sahib) veya
(Sahâbî) denir. Birkaç tanesine
(Eshâb) veya (Sahâbe) yâhut
(Sahb) denir. Kâfir iken görüp, Resûlullahın
vefâtından sonra îmana gelen veya mümin olarak görüp de, sonra
maazallah mürted olan kimse, sahâbî değildir. Eshâb-ı kirâm
arasında bulunan Ubeydullah bin Cahş ve Sa'lebe bin Ebî Hâtıb
mürted oldular. Mürted olduktan sonra tekrar îmana gelirse, yine
sahâbî olur...