"Allahtan korkanlar, kendilerine şeytandan bir vesvese dokunduğu
zaman, Allahı ve azâbını düşünürler."
Ebû Sa’îd İstahrî hazretleri Şafiî mezhebinin büyük fıkıh
âlimlerindendir. 244 (m. 858)’de İran’da İstahr şehrinde doğdu.
Birçok âlimden ilim tahsil edip kıymetli eserler yazdı. Abbasî
halifesi Muktedir-billah, onu Sicistan kadılığına tayin etti. Sonra
Bağdâd Muhtesibliğine getirildi. 328 (m. 940)’da Bağdâd’da vefât
etti.
Ebû Sa’îd-i İstahrî, Semûd kavminin medeniyeti hakkında şunları bildiriyor:
Allahü teâlâ Şuarâ sûresi 146-152. âyetlerinde, Sâlih aleyhisselâmın kavmine meâlen şöyle nasîhatte bulunduğunu haber verdi: “Ey kavmim! Siz burada (müşrik olduğunuz hâlde, ölümden, âfetten) emîn olarak bırakılır mısınız? Bu bahçeler, bostanlar, pınarlar, ırmaklar, ekinler, meyvesi hoş hurma ağaçları içinde (kalır mısınız?). Bir de ince sanatla, dağlardan hayrete değer evler yontuyorsunuz (Bunların içinde şirk üzere ebedî kalır mısınız?) Şu hâlde Allahtan korkunuz ve bana itaat ediniz! Ve yeryüzünü fesada verip, ıslahına çalışmayan şu müşriklerin sözlerine kapılmayınız!”