"Namazda, yanınızdakine yumuşak davranın, onları incitmeyin.
Aradaki boşlukları doldurun."
Ebû Velîd Nişâbûrî hazretleri Horasan’da yetişen hadîs âlimlerinin
imamıdır. 270 (m. 883)’de doğdu. 349 (m. 960)’da Nişâbûr’da vefât
etti. Onun rivâyet ettiği bir hadîs-i şerîfte, Hazreti Âişe şöyle
bidiriyor:
Resûlullah Efendimiz (sallallahü aleyhi ve sellem), namazından
sonra şöyle duâ ederdi: “Ey Allahım! Kabir azâbından sana
sığınıyorum, Deccâl’in fitnesinden sana sığınıyorum. Dirilerin ve
ölülerin fitnesinden sana sığınıyorum. Ey Allahım! Günah işlemekten
ve borca dalmaktan sana sığınıyorum.” Bu hadîs-i şerîf hakkında
kendisine “Borçlanmaktan Allaha sığınmanın sebebi nedir?” diye
sorulduğunda, buyurdu ki: “İnsan borçlandığı zaman, sıkışık
durumlarda kaldığından konuşması icâb etse, yalan söyler ve eğer
vadettiği şeyler varsa vaadinden vazgeçer.”
Yine onun rivâyet ettiği bir hadîs-i şerîfte, Resûlullah Efendimiz
(sallallahü aleyhi ve sellem) “Saflarınızı düzgün tutun.
Omuzlarınızı aynı hizaya getirin. Namazda, yanınızdakine yumuşak
davranın, onları incitmeyin. Aradaki boşlukları doldurun. Zîrâ
şeytan, tıpkı koyunun küçük kuzusu gibi, aranızdaki boşluklarda
dolaşır. Şeytana, girebileceği boşluklar bırakmayın. Kim safları
sık tutarsa, Allah ondan râzı olur. Kim de saflarda boşluk
bırakırsa, Allah ona gazâb eder” buyurdu.