Peygamber efendimize, ilk vahyin gelmesinden sonra, ilk îmân eden Hazreti Hadîce vâlidemizdir.
Ebû Hafs Ömer bin Ali hazretleri fıkıh, hadîs ve târih âlimidir. 723 (m. 1323)’de Kâhire’de doğdu. 804 (m. 1401)’de Kâhire’de vefât etti. Şöyle nakleder: Hazreti Hadîce (radıyallahü anhâ) validemiz, evlilik hayâtında Peygamber efendimize (sallallahü aleyhi ve sellem) bütün gayreti ile hizmet etmeye çalıştı. O’nu hiç üzmedi. Her arzusunu büyük bir emir kabul edip, canla başla yerine getirdi. O’na dert ortağı ve tesellî arkadaşı oldu. Peygamber efendimize, ilk vahyin gelmesinden sonra, ilk îmân eden Hazreti Hadîce vâlidemizdir. Hiç tereddüd etmeden İslâmiyet’i hemen kabul edip, ilk Müslüman olmakla şereflendi. Hazreti Hadîce validemize, Cebrail aleyhisselâmın gösterdiği gibi abdest almasını öğretti. Sonra, Peygamber efendimiz imâm oldu, birlikte iki rek’at namaz kıldılar. Hadîce validemiz, sevgili Peygamberimizin her sözüne, her emrine, en mükemmel şekilde itaat etti. Böylece Allahü teâlânın katında pek yüksek derecelere kavuştu. Resûlullah efendimiz üzülse, inkâr edenlerin alay etmesiyle elem çekse, O’nu tesellî eder, kederini giderirdi. Derdi ki: “Yâ Resûlallah! Hiç üzülme, gam çekme. Sonunda dînimiz kuvvet bulup, müşrikler helak olurlar. Kavmin sana itaat eder...” Hadîce validemizin bu yardımlarından ötürü bir gün, Cebrail aleyhisselâm gelip; “Yâ Resûlallah! Hadîce’ye, Allahü teâlânın selâmını bildir” dedi. Peygamber efendimiz; “Ey Hadîce! İşte Cebrail (aleyhisselâm), Allahü teâlânın sana selâmını bildiriyor” buyurdu. Peygamber efendimiz bir defasında da; “Allahü teâlâ bana Cennet’te inciden bir ev ile Hadîce’ye müjde vermemi emretti. Orada hastalık, üzüntü ve baş ağrısı yoktur.”