"Bir kimse Allah yolunda şehit edilince, ondan yere akan ilk
damlaya karşılık, bütün günahları bağışlanır."
Abdurrahmân Dâvûdî hazretleri hadîs ve fıkıh âlimlerindendir. 374
(m. 984)’de doğdu. İmâmı Serahsî’den Sahîh-i Buhârî’yi okuyup
rivâyet etti. 467 (m. 1075)’de vefât etti. Kitabında naklettiği
hadis-i şeriflerden bazıları:
“Kim bilerek söylemediğim bir sözü bana isnâd ederse (söyledi
derse) Cehennemdeki yerine hazırlansın.”
Ebû Hureyre (radıyallahü anh) Peygamber efendimize (sallallahü
aleyhi ve sellem) “Yâ Resûlallah! Seni görünce, içim rahatlar, bir
sevinç hasıl olur. Bana Cennete girmeme vesîle olacak bir ameli
bildir” dedi. Bunun üzerine Peygamber efendimiz ona “Güzel sözlü
ol. Selâmı yay, akrabanı ziyâret et, insanlar gece uyurken sen
namaz kıl. O zaman Cennete selâmetle gir.”
“Bir kimse Allah yolunda şehit edilince, ondan yere akan ilk
damlaya karşılık, bütün günahları bağışlanır. Ona Cennetten bir
örtü ve bir ceset gönderilir. Rûhu o örtü içerisinde kabzolunur
(alınır). Sonra rûh o Cennetten getirilen cesede biner. Bu şekilde
meleklerle beraber yükselir. Öyle bir hâle kavuşur ki, sanki Allahü
teâlâ, onu yarattığından beri o meleklerle berabermiş gibi
olur.”
Peygamber efendimiz, Mekke’yi fethettiği zaman, şeytan, kuvvetle
bağırdı. Askerleri yanına toplandı. Onlara “Bugünden sonra,
Muhammed ümmetinin şirk üzere olmalarını istemekten ümidinizi
kesiniz. Fakat, dinleri husûsunda onların kalplerini saptırınız.
Aralarında ölüye feryat ederek ağlamayı yayınız.”