İsmâil el-Bermâvî
hazretleri esnaflık yapardı. Bir gün dükkânına bir Nasrânî
gelir...
İsmâil el-Bermâvî hazretleri
Şafiî mezhebi fıkıh âlimidir. 749 (m. 1348)’de Kâhire’de Bermâ
kasabasında doğdu. 870 (m. 1465)’de vefât etti. Büyük âlimlerden
Sirâcüddîn Bülkînî hazretlerinden ders okudu.
Bu mübarek zat, geçimini temin
etmek için esnaflık yapardı. El işi olarak yaptığı bazı şeyleri
satarak geçimlerini sağlardı... Bir gün Nasrânî (Hıristiyan) birisi
gelip, sattığı şeylerden aldı. Aralarında yazılı bir anlaşma
yaptılar. O anlaşma metni sonuna; bu, Allahü teâlânın falan fakir
kuludur diye yazdı. Hıristiyan bunu görünce; “Şimdi hatâ ettiniz.
Ehl-i kitaptan olan bir kişi için fakir demeniz doğru değildir. Biz
zengin kişileriz, malımız-mülkümüz vardır. Siz fakir olan
kişilersiniz. Hâliniz malûm” dedi. O Nasrânî, avâmdan biri olup,
İsmâil bin Ebü’l-Hasen’in yazdığı sözün manasını anlayacak durumda
değildi.
İsmâil bin Ebü’l-Hasen
anlatır:
Ondan ayrılıp eve geldim. O gece
rüyâmda Îsâ aleyhisselâmı gördüm. Semâdan yere indi. Üzerinde beyaz
bir elbise vardı. Kendi kendime; “Eğer üzerindeki elbise Cennet
elbisesi ise dikişsiz olması lâzım” dedim. Elimle elbiseye
dokundum. Ona; “Siz, Nasârânın 'Allahın oğludur' dedikleri İsâ
aleyhisselâm mısınız?” diye sordum. Cevaben buyurdu ki: “Sen
Kur’ân-ı kerîmi okumadın mı? Allahü teâlâ Mâide sûresi onyedinci
âyet-i kerîmesinde meâlen buyurdu ki: And olsun ki, (Allah, o,
Meryem’in oğlu Mesîh’dir) diyenler şüphesiz kâfir
olmuştur. Yetmişikinci âyetinde meâlen; Şüphesiz ki, (Allah,
Meryem’in oğlu Mesîh’dir) diyenler küfr etmiştir. Hâlbuki
Mesih (Hazreti İsâ) şöyle demişti: