“Yaptığınız işler, kabirde olan
yakınlarınıza ve tanıdıklarınıza bildirilir. İyi işlerinizi görünce
sevinirler."
Mer’î bin Yûsuf Makdîsî
hazretleri hadîs, târih ve Hanbelî mezhebi fıkıh âlimidir.
Filistin’de Nablus’ta doğdu. H. 1033 (m. 1623)’de Kâhire’de vefât
etti. Naklettiği hadis-i şeriflerden bazıları:
Ebû Zer (radıyallahü anh) bir gün
Resûlullah efendimize (sallallahü aleyhi ve sellem); “Yâ
Resûlallah! Yolum mevtaların olduğu yerden geçiyor. Acaba onlara
bir şey söyleyecek miyim?” diye sordu. Bunun üzerine Resûl-i ekrem
efendimiz şöyle söylemesini buyurdu: “Esselâmü aleyküm! Yâ
ehlelkubûr min-el-müslimine vel-mü’minîn entüm lenâ selefün ve
nahnü leküm tebeün ve innâ inşâallah biküm lâhikûn.” Ebû Zer
(radıyallahü anh); “Yâ Resûlallah! Onlar işitirler mi?” diye
sorunca, Server-i âlem; “Onlar işitirler, fakat cevap
veremezler” buyurdu.
Ebû Hüreyre’nin (radıyallahü anh)
bildirdiği hadîs-i şerîfte; “Bir kimse, tanıdığının mezarı
başına gidip, selâm verince meyyit onu tanır ve selâmına cevap
verir. Tanımadığı kimsenin kabrine gidip, selâm verince, meyyit
selâmına cevap verir” buyuruldu.
Ebû Saîd-i Hudrî’nin rivâyet
ettiği bir hadîs-i şerîfte, “Şüphesiz meyyit, kendisini
yıkayanı, taşıyanı ve kabre indireni
bilir” buyuruldu.