"Şükür, Allahü teâlânın
lütuf ve ihsânını, rahmetini görmektir. Bütün nîmetlerin, O'ndan
geldiğini anlamaktır."
Rükneddîn Semnânî hazretleri
Horasan evliyâsının büyüklerindendir. İsmi, Ahmed bin Muhammed’dir.
1261 (H.659) senesi Horasan'da Semnân şehrinde doğdu. Semnân'da
bulunan Ahî Şerefüddîn Semnânî'nin hânegâhına giderek, tasavvuf
yoluna girdi. Sonra hacca gitti. Dönüşte Bağdat'a uğradı. Orada
Abdürrahmân el-İsferâînî ve Nûreddîn Keserkî'nin sohbetlerinde
bulundu, tasavvufta kemâl derecesine ulaşıp icâzet aldı. 1336
(H.736) senesi vefât etti.
Bu mübarek zat, sohbetlerinde
buyurdu ki:
"Eğer bir kimse, boş oturur, hiçbir iş yapmaz, bu yaptığına da, 'Zühd, dünyâyı terk etmek' adını koyarsa, onun yaptığı şeytana tâbi olmaktan başka bir şey değildir. Hiçbir faydalı iş yapmayarak, ömrünü boşa harcayandan daha hayırsız bir kimse yoktur."
"Eğer bir kimse, boş oturur, hiçbir iş yapmaz, bu yaptığına da, 'Zühd, dünyâyı terk etmek' adını koyarsa, onun yaptığı şeytana tâbi olmaktan başka bir şey değildir. Hiçbir faydalı iş yapmayarak, ömrünü boşa harcayandan daha hayırsız bir kimse yoktur."
"İnsan vücûdunda amellerin
tohumu, yenilen lokmadır. Bir kimse lokmayı gaflet içinde yerse,
lokma helâlden de olsa...