Muhammed aleyhisselam
bütün insanların, meleklerin ve cinnin
Peygamberidir.
Muhammed el-Hût hazretleri Şâfiî
fıkıh, kelam ve hadis âlimidir. 1209’da (1794) Beyrut’ta doğdu.
Hazret-i Ali’nin (radıyallahü anh) soyundan olup seyyiddir.
İskenderânî’den ilim tahsil ettikten sonra Şam’a gitti. Burada
meşhur âlimlerden kelam ve tasavvuf öğrenip memleketine döndü.
1276’da (m. 1860) Beyrut’ta vefat etti. “Dürretü’l-vaz’iyye fî
tevhîdi Rabbi’l-beriyye” isimli eseri akaide dairdir. Bu kitabında
şöyle yazmaktadır:
Kelime-i tevhîdin manasını, Ehl-i
sünnet âlimleri şöyle bildiriyor: İnsanlar yok idi. Sonradan
yaratıldı. İnsanların bir yaratanı vardır. Her varlığı, O
yaratmıştır. Bu yaratan birdir. Ortağı, benzeri yoktur. Bir
ikincisi yoktur. O, hep var idi. Varlığının başlangıcı yoktur. Hep
vardır. Varlığının sonu olmaz. Yok olmaz. Onun hep var olması
lâzımdır. O, yok olamaz. Varlığı kendindendir. Hiçbir sebebe
ihtiyacı yoktur. Ona muhtaç olmayan hiçbir şey yoktur. Her şeyi var
eden, her vârı her an varlıkta durduran Odur. O...