Allahü teâlâyı tanımak
için namazdan daha fâideli birşey yoktur.
Abdülvehhâb Dehlevî hazretleri,
büyük velî Şah Veliyyullah-ı Dehlevî hazretlerinin oğludur.
Hindistan’da Delhi’de doğdu. Babasının terbiyesinde yetişti. Yirmi
yaşlarında tahsilini tamamlayıp eser telif etmeye ve fetva vermeye
başladı. Rahîmiyye Medresesi’nde müderrislik yaptı. 1233 (m.
1818)’de Delhi’de vefat etti. Bir sohbetinde şunları anlattı:
Yüksek pederim Şah Veliyyullah
hazretleri, Hüccetullah-il-Bâliğa adlı eserinde buyuruyor ki:
Allahü teâlâya tazim ifade eden işlerden bazısı şunlardır: Allahü
teâlânın huzûrunda yalvarıp yakarırcasına durmak. Bütün varlığı ile
ona yönelmek. Bundan daha üstün tazim şekli ise, Allahü teâlânın
huzûrunda en aşağı ve muhtaç bu hâlde durmak, başını öne eğmektir.
Çünkü başı yukarıya kaldırmak, tekebbür, kibirlenmek alametidir.
Bu, insanların yaratılışında, tekebbürü ifâde eden bir harekettir.
Başı yukarıya kaldırmamak yani başını önüne eğmek ise hudû’ ve
itaat manasını...