Müslümanların, birbiri
ile karşılaştıkları zaman, müsâfeha etmeleri
sünnettir.
Ebü’l-Berekât Akûlî hazretleri
hadîs ve Hanbelî mezhebi fıkıh âlimidir. 432 (m. 1040) yılında
Bağdad civârında Akûl denilen yerde doğdu. 512 (m. 1118) yılında
Bağdad’da vefât etti. Fetvalarında buyurdu ki:
“Müslümanların, birbiri ile
karşılaştıkları zaman, müsâfeha etmeleri sünnettir. Nitekim
Süleymân Ebû Dâvûd Sicistânî’nin bildirdiği Hadîs-i şerîfte, Ebû
Zer Gıfârî (radıyallahü anh) buyuruyor ki:
“Resûlullah (sallallahü aleyhi ve
sellem) ile her karşılaşdığımda, benimle müsâfeha
ederdi.”
Müsâfeha; iki kişinin, sağ elin
avuç içleri birbirine yapıştırıp, iki başparmağın yanlarını
birbirine değdirmesidir. Sünnet olan ise, karşılaşınca, selâm
söyleşirken, sağ el dört parmak içlerini, çıplak olarak
(eldivensiz, örtüsüz, karşısındakinin sağ eli dışına başparmağı
tarafına) yapıştırmaktır. Başparmakta bulunan damardan muhabbet
yayılır. Müsâfeha ederken, birbirine muhabbet geçer.”