Her Müslümanın, bilmesi gereken
şeyleri öğrenmesi farzdır. Bilmemesi büyük günahtır.
Alâüddîn Zâhid Buhârî hazretleri
tefsîr, kelâm, usûl ve Hanefî mezhebi fıkıh âlimi, vâizdir. 546 (m.
1151)’de Buhârâ’da vefât etti. Söylendiği zaman, küfre düşüren
sözleri şöyle anlattı:
Erkek veya kadın, bir Müslüman,
âlimlerin söz birliği ile küfre sebep olacağını bildirdikleri bir
sözün veya işin küfre sebep olduğunu bilerek, amden [yani tehdit
edilmeden, istekle] veya başkalarını güldürmek için söyler,
yaparsa, manasını düşünmese dahi, imanı gider. Mürted olur. Buna
Küfr-i inadi denir. Eğer bunun küfre sebep olduğunu bilmeyip, amden
söyler, yaparsa, yine mürted olur. Buna Küfr-i cehli denir. Çünkü,
her Müslümanın, bilmesi gereken şeyleri öğrenmesi farzdır.
Bilmemesi özür değil, büyük günahtır.
İslâmiyetin tâzîmini emrettiği
şeyi tahkîr etmek, kötülemek böyledir. Bunun için, Allahü teâlâya
lâyık olmayan şey söyleyen kâfir olur. Meselâ, Allah, Arş'tan veya
gökten bize bakıyor demek, sen bana zulmettiğin gibi, Allah da sana
zulmediyor demek, filan Müslüman benim gözümde Yahudi gibidir
demek, yalan bir söze, Allah biliyor ki, doğrudur demek ve
melekleri küçültücü şeyler söylemek ve Kur'ân-ı kerimi, hattâ bir
harfini küçültücü söz söylemek, bir harfine bile inanmamak, çalgı
çalarak Kur'an okumak, hakîkî olan Tevrât'a ve İncîl'e inanmamak,
bunları kötülemek, Kur'ân-ı kerimi şâz olan harflerle okuyup Kur'ân
budur demek, küfür olur.
Peygamberleri küçültücü şeyler
söylemek, Kur'ân-ı kerimde ismleri bildirilen yirmi beş
Peygamberden birine inanmamak, meşhûr sünnetlerden birini
beğenmemek, çok iyilik yapan birisi için, Peygamberden daha iyidir
demek küfürdür. Peygamberler muhtaç idi demek küfür olur. Çünkü,
onların fakirlikleri kendi istekleri ile idi. Birisi, peygamber
olduğunu söylese, buna inananlar da kâfir olur. (Kabrim ile
minberim arası, Cennet bahçelerinden bir bahçedir) hadis-i şerifini
işitince, ben minber, hasır ve kabirden başka bir şey görmüyorum
demek küfür olur. Âhirette olacak şeylerle alay etmek
küfürdür.