"İnsanlara tazimde
bulundunuz, beni yüceltmediniz. Kötülüğü benim için değil, insanlar
için terk ettiniz."
Kâdı İzzeddîn hazretleri Şafiî
mezhebi fıkıh âlimlerindendir. 694 (m. 1295)’de Şam’da doğdu. 767
(m. 1365) senesinde, hac için gittiği Mekke’de vefât etti. Rivâyet
ettiği hadîs-i şerîflerden bâzıları:
“Allahü teâlâ, bu ümmete, fakir
ve zayıfların duâları, namazları ve samimiyetleri sebebiyle yardım
eder.”
“Kıyâmet gününde, dünyâda
işlenen ameller ortaya konur ve bunun içerisinden kâinatın
yaratıcısı ve sahibi Allahü teâlânın rızâsı için yapılan amelleri
ayırın, denir. Bu emir üzerine Allah rızâsı için yapılanlar
ayrılır. Geri kalanlar da Cehennem ateşine atılır.”
“Bir kimse, kırk gün Allah
rızâsı için ihlâs ile amel ederse, hikmet membaları, kalbinden
diline fışkırır.” (Hep güzel ve hikmetli sözler söyler.)