İbnü’l-Cellâb adıyla
meşhurdur. Bağdad’da doğdu. Ebû Bekir el-Ebherî'den fıkıh tahsil
etti. 378 (m. 988)’de vefat etti. Bir dersinde şunları
anlattı:
Allahü teâlâ, kendisinde ucub
bulunan kimseyi sevmez. O kimse, Allahü teâlâ indinde hor ve
hakîrdir. Kendisinde ucub bulunan kimse ne zaman yükselse, Allahü
teâlâ onu alçaltır. Ucub, kalp hastalıklarının en kötülerinden
olup, cehâlet alâmetidir. Taşkınlık ve azgınlığın kaynağıdır.
İnsanda kibir meydana getirir. Kendisinde ucub bulunan kimse,
sâdece kendisini faziletli görür. Öyle kötü bir huydur ki, birçok
kimsenin felâketine sebep olmuştur. Allahü teâlâ ucbu yasakladı.
Âlimler; “... Kendinizi temize çıkarmayın. O (Allahü
teâlâ),kendinden korkanın kim olduğunu çok iyi
bilendir” (Necm-32) meâlindeki âyet-i kerîmede ucbun
yasaklandığını bildirmişlerdir.