Tâlib, gönülden, her şeyi
çıkarıp, bütün varlığı ile pîrine bağlanmalıdır...
Abdullah bin Ebû Bekr Sekâfî
hazretleri evliyânın büyüklerindendir. 1408 (H.811) senesinde
Yemen’de doğdu. 10 yaşına basınca babası da vefât etti. Bunun
üzerine yetiştirilmesini amcası Şeyh Ömer Muhdâr üzerine aldı ve
onu kızı ile evlendirdi. Onu tasavvuf yolunda yetiştirdi.
Amcasından birçok ilim ve ism-i a'zamı öğrendi. 1460 (H.865)
yılında Terim şehrinde vefât etti. “El-Kibrît-ül-Ahmer” isimli
eserinde şöyle buyuruyor:
Tâlib, gönülden, her şeyi
çıkarıp, bütün varlığı ile pîrine bağlanmalıdır. Onun hiçbir işine,
hiçbir sözüne, hardal dânesi kadar bile karşılık vermemelidir.
Karşılık veren mahrum kalmaktan kurtulamaz. İnsanların en aşağısı,
bu büyüklerde kusur gören kimsedir. Allahü teâlâ, bu büyük belâdan
bizleri korusun! Onda bir hârika, bir kerâmet aramamalıdır.
Gönlünden böyle bir şey geçirmemelidir. Gönlünde bir şüphe hâsıl
olursa, hemen bildirmelidir. Şüphesi çözülmezse, kusuru kendinde
bilmelidir. Pîrde hiçbir kusur görmemelidir. Rüyâlarını
ondan...