“Allahü teâlâ bir kulu
için hayır murâd edince, onun kalbine hakîkî ilimleri
yerleştirir.”
Dizdarzâde Ahmed Efendi Osmanlı
âlimlerindendir. Larende’de (Karaman) doğup yetişti. 1032 (m. 1623)
senesinde Edirne’de vefât etti. İlk tahsilini tamamladıktan sonra,
Çivi-zâde Muhammed Efendi’nin mülâzimi, daha sonra da müderris
oldu. Sonra Azîz Mahmûd Hüdâyî hazretlerinin talebeleri arasına
girdi. Manevî kemâlâta kavuştuktan sonra, hocasından hilâfet aldı.
Daha sonra. Edirne’ye gelerek yerleşti ve talebe yetiştirdi.
Buyurdu ki:
“Kanâat eden muhtaç olmaz.
Hasedi terk eden rahat bulur. Haramı terk eden, dîninde ihlâs
sahibi olur. Gıybeti terk edenin muhabbeti zâhir olur, iyilikleri
çok olur. İnsanlardan uzakta kalan, onlardan gelecek sıkıntı ve
cefâlardan kurtulur. Sözü, konuşması az olanın, aklı kâmil olur.
Allahü teâlânın verdiği az rızka râzı olan, Allahü teâlânın katında
bulunana güvenmiş olur.”
“Kalb üç çeşittir. Birincisi;
a’razî, yani yeryüzüne bağlı olan kalb ki, her an...