“Allahü teâlâdan kork.
Hiçbir iyiliği hor görme. Kibirden sakın. Çünkü Allahü teâlâ, kibri
sevmez.”
Yezîd bin Es’am hazretleri
Tabiînden büyük bir hadîs âlimidir. 103 (m. 721) senesinde vefât
etti. Rivâyet ettiği hadîs-i şeriflerden bazıları:
Ebû Hüreyre’nin (radıyallahü
anh) rivâyet ettiği hadîs-i şerîfte, Resûlullah (sallallahü aleyhi
ve sellem) buyurdu ki: “Açlığını
gidermek (doyurmak), bir sıkıntısını gidermek gibi bir
yolla, Müslüman kardeşini sevindirmek, mağfirete sebep olan
şeylerdendir.”
Câbir bin Süleym anlattı: Ben
Resûlullahın huzurlarına ilk defa gitmiştim. Resûlullah Eshâbı
arasında bulunuyordu. “Hanginiz Allahın Resûlüdür?” dedim.
Resûlullah efendimiz, mübârek elleriyle kendilerini işâret
buyurdular. “Bazı şeylerden sıkıntı duyuyorum. Bana bir şeyler
öğret” dedim. Bunun üzerine Resûlullah şöyle buyurdu: “Allahü
teâlâdan kork. Müslüman kardeşine güler yüzle konuşmak, kabındaki
suyu, senden su isteyenin kabına boşaltmak şeklinde bile olsa,
hiçbir iyiliği hor görme. Kibirden sakın. Çünkü Allahü teâlâ, kibri
sevmez.”
Enes bin Mâlik’in (radıyallahü
anh) rivâyet ettiği hadîs-i şerîfte, Resûlullah buyurdu
ki: “Kıyâmet günü olunca, Allahü teâlâ, Cennet ve Cehennem
ehlini saflar hâlinde bir araya toplar. Bu sırada Cehennemliklerin
saflarından birisi, Cennetliklerin saflarında birini görür. 'Ey
falanca! Hatırlar mısın? Hani sana dünyâda iken bir iyilik
yapmıştım' der. Cennetlik şahıs onu eliyle tutup, 'Yâ Rabbi!
Bu bana, dünyâda iken iyilik yapmıştı' der. Bunun üzerine
kendisine 'Onu rahmetimle Cennete götür' denilir.”