Resûlullah (sallallahü
aleyhi ve sellem) efendimiz “Lezzetleri yok eden ölümü
çok
hatırlayınız” buyurdu.
İbn-i Mende hazretleri meşhur
hadîs âlimlerindendir. 310 (m. 922)’de İran’da İsfehan’da doğdu.
395 (m. 1005)’de aynı yerde vefât etti. Kitaplarında naklettiği
hadis-i şeriflerden bazıları:
Bir zat, Resûlullah efendimizin
(sallallahü aleyhi ve sellem) huzuruna gelerek “Esselâmü aleyküm ve
rahmetullahi ve berekâtühû” dedi. Resûlullah efendimiz “Ve
aleyküm selâm ve rahmetullahi ve berekâtühû” diye selâmını
aldı. O kimse oturduktan sonra, “Elhamdülillahi hamden kesîran,
tayyiben mübâreken fihi kemâ yuhıbbü Rabbünâ en yuhmede ve yenbegi
leh” dedi. Resûlullah efendimiz “Nasıl dedin?” diye
sordu. Adam söylediklerini aynen tekrar etti. Bunun üzerine
Resûlullah efendimiz şöyle buyurdu: “Kudret ve irâdesi ile
yaşadığım Allahü teâlâya yemîn ederim ki, bunlar; on tane meleğin
yazmak için birbirleriyle yarışa girdiği, fakat nasıl yazacaklarını
bilemeyip Allahü teâlâya ulaştırdıkları, Allahü teâlânın da,
(Kulumun söylediği gibi yazın) buyurduğu
kelimelerdir.”
Enes (radıyallahü anh) şöyle
anlatıyor: Resûlullah efendimiz, Zeyd bin Sâmit ez-Zurakî’nin
(radıyallahü anh) yanına gelmişti. O şöyle duâ ediyordu. “Allahım,
sâdece sana hamd edildiği için senden istiyorum. Senden başka ilâh
yoktur. Ey merhametli ve lütufkâr Rabbim. Ey gökleri ve yeri yoktan
var eden Allahım. Ey yüceler yücesi ve kerem sahibi Allahım!” Bunun
üzerine Resûlullah efendimiz ona “Duâ edildiği zaman kabul
edeceği ve bir şey istendiği zaman vereceği İsm-i a’zamı ile Allahü
teâtâya duâ ettin” buyurdu.
İbn-i Abbâs (radıyallahü anhüma)
şöyle anlatıyor: Bir gün Hazreti Ömer (radıyallahü anh)
Resûlullahın yanına girdi. Resûlullah efendimiz bir hasır üzerinde
uzanmış, istirahat ediyorlardı. Hasır, Resûlullah efendimizin
mübârek vücûdunda iz bırakmıştı. Hazreti Ömer bu hâli görünce çok
üzülüp "Yâ Resûlallah! Sizin için daha yumuşak bir yatak
tedârik etsek" diye arz edince, Resûlullah efendimiz buyurdu
ki: "Dünyâdan bana ne. Ben bu dünyâda, bir yaz günü yola çıkıp da,
bir ağaç gölgesinde bir müddet istirahat eden, sonra da çekip giden
bir yolcu gibiyim."
Resûlullah efendimiz “Lezzetleri
yok eden ölümü çok hatırlayınız” ve “Her rûh sahibi ölüm
şerbetini içecek, ölümü tadacaktır” buyurdu. Yine buyurdu
ki: “Sizden biriniz bir şey yediği zaman sağ eliyle yesin, sağ
eliyle içsin. Muhakkak şeytan sol eliyle yer, sol eliyle
içer.”