"Zevkle namaz kılabilmek; helâl lokma yemeye ve yemeği Allahü
teâlâyı hatırlayarak pişirip O'nun huzûrunda imiş gibi yemeye
bağlıdır."
Ahmed Kâdirî hazretleri evliyânın büyüklerindendir. 920 (m.
1514)’de Şam’da doğdu. 1005 (m. 1596)’da, orada vefât etti.
Sohbetlerinde buyurdu ki:
“Allahü teâlâ şu üç şeyden hoşnud olur: İlki, Allahü teâlâya ibâdet
edip O’na ortak koşmamaktır. İkincisi, O’nun hidâyet yoluna sıkıca
sarılıp ayrılığa düşmemektir. Üçüncüsü, tayin edilen âmirleri
uyarıcı ve onlara yardımcı olmaktır... Hoşnud olmadığı üç şey ise;
dedikodu yapmak, çok suâl sormak ve isrâf etmektir.”
“Allahü teâlâ halîm ve utangaç kimseyi sever. Çirkin sözlü ve
öfkeli kimseyi de sevmez.”
“Bir kimse bir işi yapmadan önce, onu bir Müslümana danışırsa, Hak
teâlâ, onu doğrusuna muvaffak eder.”
“Her kim kendisine nimet verildiğinde şükreder, verilmediğinde
sabreder, zulme uğradığında bağışlar, zulmettiğinde de mağfiret
dilerse, işte onlar emniyet ve hidâyettedirler.”
“Benim en çok sevmediğim, yaldızlı sözlerle gevezelik yapan ve
ısrârla boşboğazlık eden kimsedir.”
“Akıllı kimsenin dili, kalbinin gerisindedir. Konuşmak istediği
zaman, önce kalbine başvurur. Eğer konuşması kendi için hayırlı ise
konuşur, yok hayırlı değilse susar. Câhilin kalbi ise, dilinin
gerisindedir, Bu yüzden, her diline geleni söyler.”
“İnsanların en kötüsü, ikiyüzlü olanlarıdır. Zira, birisine gelir
bir türlü söyler, başkasına gider başka bir türlü söyler.”