Hazreti Ömer yağmur duâsına şöyle başladı: “Ey âlemlerin Rabbi!
Sana, senin katında Habîbinin amcasını vesîle yapıyoruz."
Ebü’t-Tayyib el-İmrânî hazretleri Yemen’de yetişen büyük Şafiî
âlimlerindendir. 518 (m. 1125)’de doğdu. 587 (m. 1191)’de Yemen’de
vefât etti. Mekâsıd-il-kelâm isimli eserinde şöyle yazmaktadır:
Duâ edenin, kalbinin nûrlanması için, duâdan önce sâlih bir amel
yapması duâya sâlih bir amel ile başlaması gerekir. Bu sebeple,
farz namazların peşinden yapılan duâlar, kabule daha yakındır.
Hazreti Ömer radıyallahü anh zamanında bir ara yağmur yağmamış, her
taraf kurumuştu. Şiddetli kuraklık yüzünden, rüzgâr, yerdeki
toprağı kül gibi savuruyordu. Bu sebeple bu seneye, "kıtlık,
kuraklık yılı" denildi. Bir rivâyete göre de, bu senede pekçok ölüm
olduğu için bu isim verildiği söylenmiştir... Bunun üzerine Hazreti
Ömer, Hazreti Abbâs’ı da yanına alarak yağmur duâsına çıktı ve
şöyle duâ etti: