“Eshâbımın ismini işitince,
susunuz! Şânlarına yakışmayan sözleri söylemeyiniz.”
Ebû Muhammed bin Abdullah,
Tâbiînin büyüklerindendir. Soyu, Peygamber efendimizin dedesine
ulaşır. 660 (H.40) senesinde Hazret-i Ali'nin şehîd edilmesinden az
önce doğdu. 736 (H.118) senesinde Suriye hac yolu üzerindeki
Humeyme şehrinde vefât etti. Babasından, Ebû Hüreyre, Abdullah ibni
Ömer ve Ebû Saîd-i Hudrî'den hadîs-i şerîf rivâyet etti.
Kendisinden de oğulları Muhammed, Îsâ, Abdüssamed, Süleymân, Dâvûd,
Sa'd bin İbrâhim, Zührî, Habîb bin Ebû Sâbit, Abdullah bin Tâvus ve
başkaları hadîs-i şerîf rivâyetinde bulundular. Peygamber
efendimizin şu hadîs-i şerîflerini bildirdi:
"Kim istiğfâra iyi sarılırsa, Allahü teâlâ, onu her türlü keder ve sıkıntıda bir ferahlık ve rahatlık, darlık zamânında ise, çıkış ihsân eder. Onu, kendisine yetecek şekilde rızıklandırır."
"Kim istiğfâra iyi sarılırsa, Allahü teâlâ, onu her türlü keder ve sıkıntıda bir ferahlık ve rahatlık, darlık zamânında ise, çıkış ihsân eder. Onu, kendisine yetecek şekilde rızıklandırır."
"Verdiği rızıklarla beslediği
için, Allahü teâlâyı seviniz. Allahü teâlâyı sevdiğiniz için beni
seviniz. Beni sevdiğiniz için, Ehl-i beytimi...