Resûl-i ekrem efendimiz
buyurdu ki: "Bu kadar hasletlerin bulunduğu kimse, muhakkak Cennete
girer."
Ebu'l-Hasen Kehmes Temîmî
hazretleri büyük bir hadîs âlimidir. 149 (m. 766) senesinde vefât
etti. Rivâyet ettiği hadîs-i şerîflerden bazıları
şöyledir:
Mihcân bin Ezre'den (radıyallahü
anh) şöyle nakletti: Resûlullah Efendimiz (sallallahü aleyhi ve
sellem) ile beraber Medîne-i münevverenin dışında bir yere gitmiş,
dönüşümüzde, Mescid-i Nebevî'nin kapısına kadar gelmiştik. Orada
namaz kılan birisini gördük. Ben dedim ki: "Yâ Resûlallah! Bu
falancadır. Medîneliler arasında en çok namaz kılan budur." Bunun
üzerine Resûlullah Efendimiz, "Sakın ona bunu duyurma, yoksa
helakine vesîle olursun" buyurdular.
Ebû Hüreyre (radıyallahü anh)
şöyle rivâyet ediyor: Resûl-i ekrem bir gün; "Bugün içinizde oruçlu
olan var mıdır?" buyurunca; Hazreti Ebû Bekir (radıyallahü anh),
ben oruçluyum dedi. "İçinizde kim, bugün cenâzede bulundu?"
buyurdu. Hazreti Ebû Bekir (radıyallahü anh), ben bulundum dedi.
Yine "İçinizden kim, bugün bir fakire yemek verdi?" buyurdu.
Hazreti Ebû Bekir, ben verdim cevâbını verdi. Sonra "İçinizden
kim, bugün hasta yokladı?" buyurdu. Hazreti Ebû Bekir, ben yokladım
dedi. Bunun üzerine Resûl-i ekrem efendimiz "Bu kadar
hasletlerin bulunduğu kimse, muhakkak Cennete girer" buyurdu.
(Cennete girmekten maksat; hesapsız Cennete girmektir,
denilmiştir.)
Âişe (radıyallahü anha) şöyle
rivâyet ediyor: Resûlullah Efendimiz rahatsız iken bana, "Ebû
Bekir'e (radıyallahü anh) gidiniz! Namazı o kıldırsın!" buyurunca,
"Yâ Resûlallah! Ebû Bekir, (insanlara İmâm olmak için) sizin
yerinize geçince çok ağlar. Ağlamasından dolayı insanlar onun
kırâatini (okumasını) anlayamaz. Ömer çağırılsın, o insanlara namaz
kıldırsın" dedim. "Ebû Bekir'e gidiniz! Namazı o kıldırsın"
buyurdu."
Ebû Hüreyre (radıyallahü anh)
şöyle rivâyet ediyor: Resûlullah Efendimiz; "Dün akşam Cebrâil
aleyhisselâm bana, Cennetin sekiz kapısını, benim ve ümmetimin
gireceği kapıyı gösterdi" buyurdu. Hazreti Ebû Bekr
(radıyallahü anh) "Yâ Resûlallah! Keşke ben de sizinle olsaydım da,
o kapıyı görseydim" diye arz edince, Resûlullah Efendimiz, Hazreti
Ebû Bekir'in omuzuna doğru yaklaşıp, "Sen, ümmetimden bu kapıdan
ilk giren olacaksın" buyurdu.