“Kim Allahü teâlâdan dünyayı isterse, Allahü teâlâ da onun dünyada uzun zaman kalmasını ister...”
Muhammed ibn-i Ebi’l-Hamâil hazretleri evliyânın büyüklerindendir. 932 (m. 1525)’de Mısır’da vefât etti. Güzel ahlakı ile tanınmış olup, hanımının huysuzluklarını yumuşaklıkla karşılardı. O kızınca, susar, cevap vermezdi. Kul haklarına çok dikkat ederdi. Allah için ilme çok ehemmiyet verirdi. Sohbetlerinde buyurdu ki: "Tam bir azîm ve ihlâsla okunan (La ilahe illallah) kelimesi, insanı Allahü teâlânın sevgisine kavuşturur.” “İslâm âlimlerinin yazdıkları bütün kitapların her satırında (Allaha kul ol) manası vardır.” “Birinin bir lira hakkını ödemek, bin lira sadaka vermekten daha hayırlıdır.” “Eğer gıybet etseydim, anamı, babamı gıybet ederdim. Çünkü sevaplarımın onlara verilmesi daha hayırlı olur.” “Müstehabları yapmakta gevşek davranan, sünnetleri yapamaz. Sünnetleri yapmakta gevşek davranmak, farzların yapılmasını zorlaştırır. Farzlarda gevşek davranan da marifete, Allahü teâlânın rızasına kavuşamaz.” “İnsanların sefili, dini, dünyalığa âlet edendir.” “Mala aldanma. Mideni haddinden fazla şişirme! İlim olarak yalnız sana yarayanı al yeter!” “Şu anda edep dinin üçte ikisini teşkil etmek üzeredir.” “Bir kimse bize, hadîs anlat dediği zaman anla ki, bize kolaylık göster, demek istiyor.” “Kişinin ameli az olursa, düşünce ve sıkıntıya müptelâ olur.”