Peygamber Efendimiz duâ
ve istiğfar yaptıklarında, üçer kerre yapmaktan
hoşlanırlardı.
Amr bin Abdullah Sebîî hazretleri
Tabiînin büyüklerindendir. 33 (m. 653) senesinde Kûfe’de doğup, 127
(m. 744) yılında Kûfe’de vefât etti. Zamanında Kûfe’nin en büyük
âlimi idi. Hazreti Ali’nin (radıyallahü anh) zamanına yetişti. O’nu
hutbe okurken gördü ve dinledi. Arkasında cuma namazı kıldı. Yetmiş
veya seksen Sahâbe’den (radıyallahü anhüm) hadîs-i şerîf rivâyet
etti. Rivâyet ettiği bazı hadîs-i şerîfler:
“Cehennem ehlinden azâbı en hafif
olanı, iki ayağının çukurunda iki veya bir ateş olup, bu ateş
yüzünden beyni kaynayan kimsedir.”
Amr bin Haris el-Huzâî’den
rivâyet etti: Resûlullah (sallallahü aleyhi ve sellem) vefât ettiği
zaman, dinar, dirhem, davar, deve, vasiyet edilecek bir malı
olmadığı için, hiçbir şeyi vasiyette bulunmamıştır. Ondan sonra,
sadece, beyaz katırı, silâhı ve sadaka olarak bıraktığı bir arazi
kaldı.”
Enes bin
Mâlik’ten...