Şâfiî ve Hanbelîde,
doyuncaya kadar, ayrı ayrı beş kerre emmezse, süt çocuğu
olmaz.
Sâlih bin Şemseddîn Timurtâşî
hazretleri Hanefî fıkıh âlimi olup Şemseddîn Muhammed Timurtâşî
hazretlerinin oğludur. 980 (m. 1572)’de Gazze’de doğdu. Önce
babasından ders almaya başladı, ilim tahsiline Kahire’de devam
etti. 1055 (m. 1645)’de vefat etti. “el-İnâye fî şerhi’n-Nikâye”
isimli eserinde şöyle buyuruyor:
Memeden süt emmeye, (Rıdâ’)
denir. İkibuçuk yaşından küçük çocuk, yabancı bir veyâ birkaç
kadından, birer yudum süt emerse, Hanefî ve Mâlikî’de, bu kadınlar
çocuğun sütannesi olur. Bu kadınların mahrem akrabâları, çocuğa
(Mahrem) yanî evlenmeleri harâm olurlar. Kadının öz birâderi,
çocuğun süt dayısı olur. Bu kadına, bu sütün gelmesine sebep olan
kocası da, sütbabası olur. Bu adamın öz birâderi de, sütamcası
olur. Fakat radî’ın mahremleri, sütanneye ve zevcine mahrem
olmazlar.
Şâfiî ve Hanbelîde, doyuncaya
kadar, ayrı ayrı beş kerre emmezse, süt çocuğu olmaz. İmâm-ı Ebû
Yûsüf ve Muhammed ve...