Bir kimse Peygamber efendimize “Yâ Resûlallah, Cennete ilk girecek olanları bana söyler misin?” dedi...
Velîd bin Şüca hazretleri hadîs âlimlerinin meşhûrlarındandır. 243
(m. 857)’de Bağdâd’da vefât etti. Naklettiği hadis-i şeriflerden
bazıları:
Bir kimse gelip, “Yâ Resûlallah! Kıyâmet günü, insanların Allahü
teâlâya en yakın olanlarını bize bildirir misin?” diye sual etti.
Resûlullah efendimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) buyurdu
ki: “Kıyâmet günü Allahü teâlâya en yakın olanlar, Allahü
teâlâdan korkanlar O’na karşı tevâzu sahibi olanlar ve Allahü
teâlâyı çok zikredenlerdir.” O kimse “Yâ Resûlallah! İnsanlar
arasında Cennete ilk onlar mı girecek?” diye sordu. Resûlullah
efendimiz “Hayır, Cennete ilk girecek olanlar onlar
değildir” buyurdu. Soran kimse, “Yâ Resûlallah, öyle ise
Cennete ilk girecek olanları bana söyler misin?” dedi. Resûlullah
efendimiz buyurdu ki: “Cennete ilk girecek olanlar, müminlerin
fakirleridir. Onlar Cennetin kapısına geldikleri zaman, melekler
onları karşılayacaklar ve (Hesabınızı veriniz, ondan sonra geliniz)
diyecekler. Fakir müminler derler ki: “Biz neyin hesabını
vereceğiz ki, kullandığımız, kendisinden istifâde ettiğimiz bir
malımız yoktu. Biz âmir değildik ki adâletle veya zulümle hükmetmiş
olalım. Biz, bize gelen dînin emirleri ile Allahü teâlâya
kavuşuncaya kadar O’na ibâdet ettik.”
“Benim dört tane vezirim vardır. Bunlardan ikisi semâvât ehlinden,
ikisi de Arz ehlindendir. Semâvât ehlinden olanlar, Cebrâil ve
Mikâil’dir (aleyhimesselam). Arz ehlinden olanlar da Ebû Bekir
ile Ömer’dir (radıyallahü anhüma).”
“Kim bir hastayı ziyâret edip, yanında bir miktar otursa, Allahü
teâlâ o kimseye, bin sene göz açıp-kapayıncaya kadar hiç günah
işlememiş, hep ibâdet etmiş gibi sevap verir.”