Ebû Bekr-i Sıddîk ezan okunurken, Resûlullahın ismini işitince, iki başparmağının tırnağını öptü. Sonra, gözlerine sürdü.
Ebü'l-Ferec Abdülvâhid Hazrecî hazretleri Hanbelî mezhebi fıkıh
âlimlerinden olup, tefsîr, hadîs ve usûl-i fıkıh ilimlerinde meşhûr
âlimdir. Bağdat'ta Kâdı Ebû Ya'lâ'dan, Hanbelî fıkhının ince
bilgilerini öğrenmiş ve büyük fıkıh âlimi olmuştur. Bağdat'tan
Şam'a gitti, orada vaazlarıyla meşhûr oldu. 1093 (H.486)’da Şam'da
vefât etti. “El-Cevâhirü fî Tefsîr-il-Kur'ân” isimli eseri
meşhurdur. Bu kitabında şöyle buyuruyor:
Müezzin efendi, ezan okurken, Resûlullah efendimizin “sallallahü
aleyhi ve sellem” ismini söyleyince, bunu işitenler, iki elin
başparmaklarının tırnaklarını, gözlerinin üstüne koyarak (iki
gözümün nûrusun sen yâ Resûlallah!) der. İmâm-ı Ahmed ibni Hanbel
bunun hadis olduğunu bildiriyor...
Peygamberimiz, hiç şüphesiz, Peygamberlerin ve sâlihlerin en
üstünüdür. Onun ismi anılınca, Allahü teâlâ rahmet ve
merhamet...