Mubâhların fazlasından
sakınmalıdır. Mubâhları, lüzûmu kadar
kullanmalıdır.
Ebünnecîb Sühreverdî hazretleri
Şâfiî fıkıh ve hadis âlimidir. 490 (m. 1097)’de İran’da Sühreverd
kasabasında doğdu. Bağdat’a giderek Nizâmiye Medresesi’nde meşhur
âlimlerden Şâfiî fıkhı ve hadis dersleri aldı. Abdülkādir-i
Geylânî’nin şeyhi Muhammed Debbâs’a intisap etti. İcazet alarak
talebe yetiştirdi. 563 (m. 1168)’de Bağdat’ta vefat etti.
“Âdâbü’l-mürîdîn” isimli eserinde, müridlerin tasavvuf yolunda
uyması gereken kurallardan bahseder. Bu kitabında şöyle
anlatır:
Biz kuluz. Sahibimizin
emrindeyiz. Başı boş değiliz. Her istediğimizi yapmaya serbest
değiliz. İyi düşünelim! Uzağı gören akıl sahibi olalım! Kıyâmet
günü utanmaktan, pişman olmaktan başka, ele bir şey geçmez. Gençlik
çağı, kazanç zamanıdır. Merd olan, bu vaktin kıymetini bilip, elden
kaçırmaz. İhtiyârlık herkese nasip olmaz. Nasip olsa da, rahat,
elverişli vakit ele geçmez. Vakit de bulunsa, kuvvetsizlik,
hâlsizlik zamanında, yarar iş yapılamaz. Bugün, her vaziyet
elverişli iken, ananın...