Peygamber Efendimiz zamanında bir genç
vardı. Bir gün hastalandı ve dili tutuldu!..
Abdülmü’min Bağdâdî hazretleri hazretleri hadîs, fıkıh ve fen
âlimidir. 658 (m. 1260)’da Bağdad’da doğdu. 739 (m. 1338)’de orada
vefât etti. Naklettiği hadis-i şeriflerden biri:
“Peygamber Efendimiz “sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem”
zamanında Alkame adında bir genç vardı. Hep tâat üzere olup,
yaz-kış oruç tutar, geceleri sabaha kadar ibâdet ederdi... Bir gün
hasta yatağında fenâlık geçirdi. Dili tutuldu. Peygamber Efendimize
“sallallahü aleyhi ve sellem” haber verdiler. Hazreti Ali ve Ammâr
bin Yâser hazretlerini Alkame’ye gönderdi. Kelime-i şehâdeti
söyletmek için çalıştılar ise de, dili dönmedi.
Hazreti Ali efendimiz, Hazreti Bilâl-i Habeşî’yi Resûlullah
efendimize gönderdi. Durumu bildirdi. Peygamber
Efendimiz; “Alkame’nin anası, babası var mı?” buyurdu.
Orada bulunanlar “Yaşlı bir annesi var” dediler. “Annesini
buraya getirin” buyurdu. Annesini getirdiler. Ona, Peygamber
Efendimiz; “Alkame’ye ne oldu, anlat! Seninle geçinmesi
nasıldır?” buyurdu. Annesi şöyle anlattı:
“Yâ Resûlallah! Alkame çok iyidir. Hep ibâdet, itaat üzeredir.
Ama ben ondan râzı değilim. Çünkü o, hanımının rızâsını, benim
rızâmdan önde tutmaktadır.”