"Allahü teâlâya şirk koşmadan ölmüş olan kimseye, benim
şefâatimi Allahü teâlâ kabul eder."
Abîde bin Amr hazretleri Tabiînin meşhûr âlimlerindenidir. Doğum
târihi bilinmemektedir. 72 (m. 691)’de vefât etti. Yemenlidir.
Mekke’nin fethedildiği günlerde Müslüman olmakla şereflendi. Fakat
Peygamber Efendimizi (sallallahü aleyhi ve sellem) görmediği için
Sahâbî olamadı. Rivâyet ettiği hadîs-i şerîfler "Kütüb-i sitte"de
yer almıştır. Bunlardan bazıları:
Resûlullah Efendimiz buyurdular ki: (Her nebî için bir davet-i
müstecâbe vardır. [Her Peygamberin bir duâsı kabul olundu.] Her
Peygamber duâsının kabul olunması için acele etti. Peygamberler
Allahü teâlâya, ümmetleri üzerine denizde boğulmaları, suda gark
olmaları, zelzele, sayha, taş atılması, kötü şekle girmek ve yere
batması gibi; felâketleri için duâ etdiler. Ben duâmı; ümmetim
üzerine şefâat etmek için sakladım. Allahü teâlâya şirk koşmadan
ölmüş olan kimseye, benim şefâatimi Allahü teâlâ kabul eder.)
Resûlullah Efendimiz buyurdular ki: (Mirâc gecesi, İbrâhîm
aleyhisselâm ile karşılaşdım. Bana dedi ki: Yâ Muhammed! Benden,
ümmetine selâm söyle! Onlara haber ver ki, muhakkak Cennetin
toprağı tayyiptir. Suyu tatlıdır. Zemîni düz ve ağaçsız olduğundan,
oraya dikilen fidanın, 'Sübhânallahi velhamdülillâhi ve lâ ilâhe
illallahü vallahü ekber' olduğunu haber ver.)