Abdullah bin Mübârek
hazretleri, bir gün ölmüş bir merkep ve yanı başında ağlayan bir
fakir gördü!..
Ebû Abdurrahmân Sülemî
hazretleri evliyanın meşhurlarından olup tefsir ve hadis âlimidir.
325 (m. 937)’de İran’da Nîşâbur’da doğdu. Rey, Hemedan, Merv ve
Hicaz’a giderek Dârekutnî, Hâkim Nîşâbûrî ve Muhammed Kâffâl gibi
âlimlerden hadis ve fıkıh okudu. Ebû Saîd Ebü’l-Hayr, Abdülkerîm
Kuşeyrî, Beyhekî gibi meşhur velî ve âlimleri yetiştirdi. 412’de
(m. 1021) Nîşâbur’da vefat etti. “Tabakâtü’s-sûfiyye” isimli
eserinde evliyalar ve kerametlerini anlatır. Bu kitabında şöyle
nakleder:
Abdullah bin Mübârek hazretleri,
bir gün Şam’a gitmek üzere sefere çıktı. Giderken yolda ölmüş bir
merkep gördü. Yanı başında ayakta bir fakîr de ağlıyordu. Abdullah
bin Mübârek ona niye ağladığını sordu. Fakîr cevap olarak: “Ben
fakîr bir kimse olup, çoluk çocuk sahibiyim. Bunu üçyüz dirheme
almıştım. Bundan sonra ne yapacağımı düşünerek ağlıyorum!” Abdullah
bin Mübârek buyurdu ki: “Sen bunu sağ iken üçyüz dirheme almıştın.
Şimdi ise...