Allahü teâlânın azâbından
korkmanın alâmeti, haramları terk etmektir.
Mehmed Es’ad Efendi Yirmialtıncı
Osmanlı Şeyhülislâmı'dır. 978 (m. 1570)’de İstanbul’da doğdu. 1034
(m. 1625)’de aynı yerde vefât etti. Azîz Mahmûd Hüdâyî Efendi’ye
talebe olup, ondan manevî feyiz aldı. Bir defasında dedi
ki:
“Şakîk-i Belhî buyurdu ki: Allahü
teâlânın azâbından korkmanın alâmeti, haramları terk etmektir.
Allahü teâlânın rahmetinden ümitli olmanın alâmeti de çok ibâdet
etmektir.”
“Yûsuf bin Esbât buyurdu ki:
Alçak gönüllü olmanın alâmetleri şunlardır: Söyleyen kim olursa
olsun, hak sözü kabul etmek. Fakîr, garip olan kimselere de
yumuşaklıkla muâmele etmek. Rütbe itibârıyla küçük olanlara
şefkatli olmak. Kendisine karşı yapılan hatâ ve kusurlara tahammül
edip, öfkelenince sabretmek, her ân Allahü teâlâyı hatırlamak.
Zenginlere karşı vakarlı olmak ve cenâb-ı Haktan gelen her şeye
rızâ göstermektir.”
“Abdullah bin Hubeyk buyurdu ki:
En faydalı korku, insanı, günahlardan ve kötülüklerden
alıkoyanıdır, insana, boşuna geçen ömrü için üzülmek yaraşır. Kalan
ömrünü de iyi kıymetlendirmesi lâzımdır.”