"Kim, yanında senin ismin
anıldığı hâlde salevât getirmezse, Allah onu rahmetinden mahrum
etsin!"
Şemseddîn ibni Kammâh hazretleri
Şâfii mezhebi fıkıh ve hadîs Âlimlerindendir. 656 (m. 1258) yılında
doğdu. 741 (m. 1340) yılında Kâhire’de vefât etti. Derslerinde
buyurdu ki:
Resûlullah (sallallahü aleyhi ve
sellem) buyurdu ki: “Cebrâil ile karşılaştım. Beni
müjdeleyerek, Allahü teâlâ sana salât ve selâm okuyanlara, salât ve
selâm vereceğini buyurdu dedi. Ben de bundan dolayı, Rabbime secde
ederek şükrettim.”
Abdurrahmân bin Avf (radıyallahü
anh) şöyle anlatmıştır: Resûlullah ile Bakî kabristanına
gittik, iki defa secde edip, secdelerde uzun müddet kaldı. Sebebini
sordum. Buyurdu ki: “Cebrâil bana geldi ve dedi ki: Bir kimse sana
salât okursa, yetmiş melek de ona salât okur.”
Ebû Saîd-i Hudrî (radıyallahü
anh) şöyle demiştir: Resûlullah buyurdu ki: “Bir topluluk bir
araya gelir oturur da, Peygamberlerine salât okumazlarsa, onlara
bir üzüntü çöker.”
Yine bir hadîs-i
şerîfte; “Kim her gün yüz kere Allahümme salli alâ Muhammedin
ve ehli beytihi derse, onun otuzu dünyâda olmak üzere yüz ihtiyâcı
giderilir.”
Bekir bin Abdullah Müzenî’nin
rivâyet ettiği hadîs-i şerîfte; “Her kim bana on kere sabah,
on kere da akşam salevât okursa, kıyâmet günü
şefâatime kavuşur” buyuruldu.
Peygamber efendimiz bir defasında
minbere çıkarken üç defa "âmin" dedi. Eshâb-ı Kirâm, “Yâ
Resûlallah, şimdiye kadar yapmadığınız bir şeyi yaptınız, sebebi
nedir?” denilince buyurdu ki: “Bana Cebrâil geldi ve dedi ki:
Kim annesi babası ve ikisinden biriyle bulunur da (onlara
iyilik yaparak) bağışlanmazsa, Allahü teâlâ onu mahrûm etsin.
Ben de âmin dedim. Kim Ramazân-ı şerîfe ulaşır da günahlarını
bağışlatmazsa, Allah onu mahrûm etsin dedi. Ben de âmin dedim. Kim
de yanında senin ismin anıldığı hâlde sana salevât getirmezse,
Allah onu rahmetinden mahrum etsin dedi. Ben de âmin
dedim.”
Peygamber efendimiz buyurdu
ki: “Allahü teâlânın birtakım melekleri vardır. Bana ümmetimin
getirdiği, söylediği salevâtı ulaştırırlar. Yâ Resûlallah filân
oğlu filân sana salât okudu derler.” “Yâ Resûlallah, siz
çürümüş, hâlde iken bu nasıl olur?” denilince buyurdu
ki: “Şüphesiz ki Allahü teâlâ enbiyâsının etini toprağa haram
kıldı. Onlar kabirde çürümezler.”
Yine buyurdu ki: “Kimin
yanında ismim anılır da salevât getirmezse, Cennet yolundan
uzaklaşmış olur.”
“Kim bana bir salevât yazarsa,
yazdığı salevât, yazdığı yerde kaldığı müddetçe, melekler onu yazan
için istiğfar ederler.”