“Dünyâyı seven,
âhiretine zarar eder, âhiretini seven, dünyâsını
zararlandırır."
Sâlih bin Ahmed bin Hanbel,
Ahmed bin Hanbel hazretlerinin oğlu ve önde gelen talebesidir. 203
(m. 818)’de Bağdat’ta doğdu. Başta babası Ahmed bin Hanbel olmak
üzere büyük âlimlerden ders aldı. Kadı olarak bulunduğu İsfahan’da
266’da (m. 880) vefat etti. “Sîretü’l-İmâm Ahmed bin Hanbel” isimli
eserinde babasını anlatır. Bu kitabında şöyle yazmaktadır:
Pederim ve üstadım Ahmed bin
Hanbel hazretlerinin rivâyet ettiği hadîs-i şeriflerden bazıları
şunlardır:
“İki kişi birbiriyle sevişir de
sonra araları açılırsa, bu ancak birisinin işlediği bir günah
sebebiyle olur.”
“Bize en sevimli ve âhirette en
yakın olanınız, ahlâkı güzel olanınızdır. En sevimsiz ve en uzak
olanınız da, çok konuşup, hezeyan eden, ağzını yayarak konuşan,
konuşmasında kendisini öven ve lüzumsuz sözler söyleyen...