"Güneşin ortaya
çıkışıyla karanlıklar yok olduğu gibi, âlimin bir yerde
bulunmasıyla orası nûr ile dolar."
Muhammed Bercülânî hazretleri
Hanbelî mezhebi âlimlerindendir. 238 (m. 852)’de Bağdâd’da vefât
etti. Onun en meşhûr eseri “Kitâb-üz-Zühd ve’r-Rekâik”dir. Bu
kitabında “Âlimlerin Üstünlüğü” bahsinde buyuruyor ki: Muhammed bin
Hüseyn der ki:
“Allahü teâlânın, Kur’ân-ı
kerîmde âlimleri övmesi, onların fazîletli, üstün ve kıymetli
olduklarını gösterir. Allahü teâlâ onları, insanlara yol gösterici
kıldı. Kendilerine uyulması icâb eden kişilerdir.”
İmam-ı Mücâhid, Kur’ân-ı kerîmde
meâlen “Kime ki hikmet verilmişse” âyeti için, “Buradaki
hikmetten murâd; ilimdir, fıkıh ilmidir” buyurmuştur. Yine
Kur’ân-ı kerîmde meâlen (Doğrusu Lokman’a “Allaha şükret” diye ilim
ve anlayış verdik) âyeti için, “Burada ilim ve anlayıştan
murâd, fıkıh ilmi demektir” buyurdu.